Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

puścić do kogoś oczko

См. также в других словарях:

  • puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • oczko — Być (czyimś) oczkiem w głowie «być przez kogoś faworyzowanym, być czyimś ulubieńcem, przedmiotem czyjejś troski, czyichś zabiegów i starań»: (...) od urodzenia uśmiechnięta, miła i wesoła była oczkiem w głowie swych rodziców. PP 41/1938. Oczkiem… …   Słownik frazeologiczny

  • oczko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczkoka || oczkoki, D. oczek {{/stl 8}}{{stl 7}} małe oko (w zn. 1.); też: pieszczotliwie o oku człowieka lub zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zimne oczka jaszczurki. Śpij kochanie, oczka zmruż. Czarne oczka …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • puszczać – puścić oko [oczko] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{do kogoś, komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} szybko zamknąć i otworzyć oko, patrząc na kogoś porozumiewawczo, z sympatią itp., czasem przekazując umówiony sygnał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Puściła mi oko z drugiego końca sali, że wszystko …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • perski — Zrobić, puścić do kogoś perskie oko, oczko zob. oko 83 …   Słownik frazeologiczny

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»